Cure me, please.
Kung ako ba ay bubulong, maririnig mo ba ako? Kung ako naman ay sisigaw, maiintindihan mo kaya ako?
----
Ilang araw nakong may hormonal imbalance. Manic na nga din daw ako. May nagtatanong din kung may mga insecurities ba ako lately. Sabi naman ng isang kaibigan, 'regla lang yan'. Isa nakong self-confessed MPD (Multiple Personality Disorder) patient. Kung minsan, schizo din. Akala ko kasi may nagaganap, wala pala. O vice-versa. Ilang beses narin akong sumuko sa inconsistency ko, at sa impatience. At sa pagiging 'mahina' ko.
Gusto ko sanang dugtungan ng buntong hininga yung huling pangungusap na yun, pero ayoko. Kakapagod nang maglabas ng buntong-hininga palagi.
Hindi ako bitter ha, hindi din ako malungkot. Naiinis lang ako. Ang harot-harot ko kasi. Ang landi-landi pa (hanggang ngayon di ko pa rin maintindihan ang kaibahan ng dalawang yan, kagaya kung pano ko di maintindihan ang kaibahan ng class love at sex love). Kung minsan nga ayoko nalang, ayoko nalang lumapit sa mga tao. Baka kasi mamisinterpret lang ako. Minsan tuloy, napapaisip ako. Kilala ba talaga nila ako? O kilala ko ba talaga ako? May nakakakilala ba talaga sa akin?
Akala ko noon, kebs nako sa iisipin ng iba.
Akala ko lang pala yun.
Natatakot ako. Nagaalala ako. Hindi ako mapakali. Baka mali ako, baka mali sila.
Ayoko ng ganito. Ayoko na mag-brat. Ayoko na magwalk-out. Ayoko ng mga aftermaths.
Gagayahin ko si Kepi, Gusto ko ng Focus.
Gusto ko ng kaayusan. Gusto ko ng disiplina. Gusto ko ng oras na mapag-isa. Gusto kong mag-isa.
Gusto ko ng Karelasyon. Para maging leggitimate ang panlalandi at panghaharot ko. Gusto ko ng KR na focused at firm, na ibabalance ang pagiging inconsistent ko, at pagagalitan ako kung nagiging dekadente ako.
Marami akong ayaw at gusto. Mas marami akong gusto, pero di ko alam kung pano ko makukuha.
Marami akong malubhang karamdaman, pano ba to gagaling?
----
Ilang araw nakong may hormonal imbalance. Manic na nga din daw ako. May nagtatanong din kung may mga insecurities ba ako lately. Sabi naman ng isang kaibigan, 'regla lang yan'. Isa nakong self-confessed MPD (Multiple Personality Disorder) patient. Kung minsan, schizo din. Akala ko kasi may nagaganap, wala pala. O vice-versa. Ilang beses narin akong sumuko sa inconsistency ko, at sa impatience. At sa pagiging 'mahina' ko.
Gusto ko sanang dugtungan ng buntong hininga yung huling pangungusap na yun, pero ayoko. Kakapagod nang maglabas ng buntong-hininga palagi.
Hindi ako bitter ha, hindi din ako malungkot. Naiinis lang ako. Ang harot-harot ko kasi. Ang landi-landi pa (hanggang ngayon di ko pa rin maintindihan ang kaibahan ng dalawang yan, kagaya kung pano ko di maintindihan ang kaibahan ng class love at sex love). Kung minsan nga ayoko nalang, ayoko nalang lumapit sa mga tao. Baka kasi mamisinterpret lang ako. Minsan tuloy, napapaisip ako. Kilala ba talaga nila ako? O kilala ko ba talaga ako? May nakakakilala ba talaga sa akin?
Akala ko noon, kebs nako sa iisipin ng iba.
Akala ko lang pala yun.
Natatakot ako. Nagaalala ako. Hindi ako mapakali. Baka mali ako, baka mali sila.
Ayoko ng ganito. Ayoko na mag-brat. Ayoko na magwalk-out. Ayoko ng mga aftermaths.
Gagayahin ko si Kepi, Gusto ko ng Focus.
Gusto ko ng kaayusan. Gusto ko ng disiplina. Gusto ko ng oras na mapag-isa. Gusto kong mag-isa.
Gusto ko ng Karelasyon. Para maging leggitimate ang panlalandi at panghaharot ko. Gusto ko ng KR na focused at firm, na ibabalance ang pagiging inconsistent ko, at pagagalitan ako kung nagiging dekadente ako.
Marami akong ayaw at gusto. Mas marami akong gusto, pero di ko alam kung pano ko makukuha.
Marami akong malubhang karamdaman, pano ba to gagaling?
0 Comments:
Post a Comment
<< Home