Pagmomoda

Pagmomoda



Uuwi na bukas mga magulang ko. Nakakalungkot, hindi ko man lang sila nakasama ng kahit isang buong araw man lang. Pag-uwi ko dito sa bahay, tulog na sila. Tulog din naman ako buong araw, at paggising ko, aalis na naman ako. Hindi na kami nagkakausap halos. Namimiss ko rin naman sila e. At hindi naman totoong may iba na akong mundo. Na wala na ako sa mundo nila. Anak pa rin naman nila ako, kahit may ilan silang mga bilin na hindi ko ata kayang sundin. Ayokong isipin nila na nag-iba na ako. Ako pa rin 'to, namulat lang sa mas malawak na mundo. Na alam ko pagdating ng panahon, maipagmamalaki din nila.

----

Haay. Oo, malungkot ako. Dahil sa mga maraming pangyayari. Hindi ko ipagkakaila 'yun. Pero tama ka Jane, hindi ngayon ang panahon para mag-moda. Mas maraming dapat gawin at isipin. Walang panahong dapat masayang.